Albertine Piels: ‘De programmeur is ook journalist’

Piels nam op 7 december deel aan ons Mediacafé over mediabubbels en de rol van media in het opblazen van filterbubbels. Tijd voor een interview dus. 

 ‘De bedoeling is om nieuwe vormen van journalistiek te bedenken die beter aansluiten bij de gebruiker van vandaag. Zo werkten we met een Keniaans mediabedrijf een project uit over vluchtelingen in Soedan. Niet iedereen heeft interesse om een lang artikel te lezen over een onderwerp waarover al veel is geschreven. De vraag was dan ook: hoe kunnen we ervoor zorgen dat ons publiek intenser kan ervaren wat een vluchteling meemaakt?’ 

‘Uit de brainstormsessies kwamen interactieve kaarten en podcasts, maar uiteindelijk kozen we voor het persoonlijke gevoel van een chatgesprek met vrienden. Dankzij een chatbot kan je nu met vijf fictieve vluchtelingen praten. Het prototype van die bot bevat echter nog fouten en de moeilijke politieke situatie in Kenia vertraagt de verdere uitwerking.’ 

 

‘Het Uber Game van de Financial Times vind ik fantastisch. In dat spel kruip je in de huid van een Uber-chauffeur en moet je aan het eind van de maand je huur kunnen betalen. Zo ervaar je waarom het werknemersmodel van Uber niet goed is. Ik had al veel gelezen over Uber en dacht dat ik het probleem redelijk begreep, maar dat was niet het geval. Die journalistieke game gaf me belangrijke nieuwe inzichten.’

 

‘Een ander voorbeeld is 6x9 van The Guardian, waarbij je dankzij virtual reality kan ervaren hoe het is om te leven in een Amerikaanse cel. Zulke projecten vergen natuurlijk veel budget en mankracht. Het is goed dat zo’n parels worden gemaakt, maar dat hoeft niet het enige te zijn. Met eenvoudige gratis hulpmiddelen kan je als journalist al knappe dingen creëren zonder programmeerkennis of programmeurs in je team. Als je toch codeurs op je redactie hebt, dan merk je dat die in een paar uur al iets moois kunnen bouwen.’

 

‘Vaak bouwen programmeurs de site en de journalist vult die met content. Of na het schrijfproces plaats een journalist een ‘bestelling’ bij een designer om iets te visualiseren. Maar op dagelijkse basis is er nog te weinig interactie tussen hen om na te denken over de beste vorm voor een verhaal.’ 

‘Wij proberen dat te doorbreken door een gelijkwaardige basis te leggen. De programmeur is net zo goed journalist, ook al houdt die geen pen vast. Dat vraagt een mentaliteitswijziging in het hele werkproces. Als ervaren journalist moet je een bepaalde trots of schaamte opzij kunnen zetten om te luisteren naar een programmeur die misschien veel jonger is.’ 

 

‘Ik hoop dat de techniek en de algoritmes zich zo ontwikkelen dat verrassingen mogelijk blijven. Hoe mooi is het als je toevallig op een artikel stuit waar je niet uit eigen interesse op terecht komt. Personaliseren betekent niet alleen de onderwerpen voorschotelen die ik graag wil, maar biedt ook andere mogelijkheden. Als je iets wil leren over de Brexit, dan zou je kunnen instappen van niveau nul tot tien. Op tien zitten de onderhandelaars aan tafel die er alles over weten. Ik zou bijvoorbeeld willen instappen op niveau twee, want de echte basis weet ik al. Of je persoonlijke nieuwsdienst weet dat je drie kwartier in de trein zit van werk naar huis en schotelt je op dat moment de juiste hoeveelheid artikelen voor.’

 

‘Klopt, het afgelopen jaar heeft bewezen dat het publiek meer wil dan die shots van sensatie of vermaak. Uit een onderzoek van Reuters blijkt dat meer mensen dit jaar betaalden voor online nieuws. Vooral de jongere doelgroep heeft naar verhouding meer betalende abonnementen afgesloten. Dat zie ik als een teken dat mensen op zoek zijn naar gedegen journalistiek en niet alleen het videootje om de tijd te doden als je op de trein wacht.’