2021-05-10

GENT - Hoe zal deze pandemie de volgende generatie vormen? De middenklasse voert een moedige strijd om het gezins- en professioneel leven te combineren, maar kwetsbaren voeren diezelfde strijd met beperktere middelen. In Generatie Corona onderzocht Tom Van Assche de impact van corona op kwetsbare jongeren. Op vraag van het Fonds Pascal Decroos schreef hij het verhaal achter zijn reportage. "De afkeer voor corona en al de negativiteit in de media was groot"

"Mijn goesting om een reportage te maken over de impact van corona op kwetsbare kinderen en jongeren, kwam in eerste instantie voort uit een persoonlijke vraag en betrokkenheid. De eerst quarantaine maakte mij bang voor de gevolgen op de sociale ontwikkeling van mijn twee jaar oude zoon. Diverse studies en gesprekken met vrienden brachten mij gemoedsrust. De algemene tendens is: een veilig gehecht kind is weerbaar en zal deze periode zonder al te grote gevolgen overbruggen. Maar dat zette mij aan het denken: wat met kinderen die niet zoveel geluk hebben? Wat met kinderen die in een moeilijke thuissituatie zitten? Wat met kinderen die niet veilig gehecht zijn? Of kinderen die wel veilig gehecht zijn maar een onveilige context kennen door bijvoorbeeld armoede? Met de middelen die ik kreeg van Fonds Pascal Decroos wou ik onderzoeken wat de impact van de quarantaine was op deze groep kinderen en jongeren.

Bij de conceptualisering van de reportage zaten we midden in de eerste lockdown. Corona was nieuw, ongezien en zelfs een beetje spannend. Als journalist voelde je dat geschiedenis geschreven werd.  De effecten van de quarantaine waren nog niet te overzien en (bijna) niemand dacht toen dat dit zo lang zou aanslepen.

In eerste instantie zou ik de opnames spreiden over verschillende maanden. Op die manier wou ik een zo genuanceerd mogelijk beeld brengen. Al snel bleek dit niet de beste piste. De maatregelen, informatie en cijfers veranderden razendsnel en mijn eerste opnames waren verouderd nog voor ze goed en wel mijn montagecel bereikten. 

De constante stroom aan informatie was niet alleen een uitdaging om te verwerken, het bracht ook een ander onverwacht probleem met zich mee: “coronamoeheid”. Door de overdaad aan nieuws in de media verloren mensen interesse in het onderwerp. Alles was al gezegd en iedereen sprak elkaar tegen. Naarmate ik mij erin verdiepte werd het luik kwetsbare kinderen en jongeren steeds boeiender, maar dat verbinden met corona werd een grote uitdaging. Wat kan je nog vertellen over een onderwerp dat elke dag zowel het journaal als de krant vult? Hoe hou je mensen geboeid met iets waar velen het ondertussen ‘mee gehad’ hebben?

Toen ik tenslotte eind oktober zelf corona opliep, werd dit ook een persoonlijk probleem. Niet alleen moest mijn volledige opnameplanning door het raam, het beestje hield mij ook fysiek een pak langer in zijn greep dan ik verwacht had. Hierdoor kreeg het onderwerp een nog grotere lading en viel mijn werk noodgedwongen even stil. Hierna moest ik mij voor het eerst echt forceren om het werk te hervatten, de afkeer voor corona en al de negativiteit in de media was groot. Bovendien was mijn verzamelde materiaal opnieuw verouderd.

Wat hielp waren enkele constructieve gesprekken met collega’s, vrienden maar vooral kwetsbare jongeren. Hoewel bijna niemand zijn verhaal herkenbaar voor de camera wilde doen, vertrouwden ze mij off the record wel hun ervaringen mee. Dit werkte inspirerend en hielp om alles in perspectief te plaatsen. Het gaf me de motivatie om iets voor ze te willen doen en hun stem op een integere manier te proberen brengen. Ook al leverde dit niet steeds materiaal op dat rechtstreeks in de reportage kwam, deze gesprekken zorgden achter de schermen voor een enorme meerwaarde.

Op die manier bewees de voorgaande research zich opnieuw bijzonder zinvol. Ook al was een groot deel van het materiaal achterhaald, het hielp om een stevig fundament uit te bouwen. Ik had meer kennis over het onderwerp, wist waar ik naar toe wou en had al een goede grafische stijl uitgewerkt. Dit hielp om de interviews voor te bereiden, om op belangrijke punten te kunnen doorvragen en om tot een evenwichtig geheel te komen. Ik wist nu waar ik naartoe wou."

Tom Van Assche

Gent, 10 mei 2021

 

Lees hier meer over Generatie corona.