De grensganger

1989. Het IJzeren Gordijn wordt neergehaald. Europa is in extase. Een nieuw tijdperk is aangebroken.

2005. Anderhalf decennium later maakt Johan de Boose een reis langs de Duitse restanten van het IJzeren Gordijn, ongeveer 1400 kilometer lang. Hij gaat er op zoek naar de verhalen van toen en de verwachtingen voor morgen. 

Aan de hand van zijn reis vertelt De Boose de geschiedenis van de deling van Duitsland: hoe het zover gekomen is, waarom iedereen het wilde en wat er de gevolgen van waren. Daarbij beschrijft hij ook de vernuftige details van het IJzeren Gordijn. Ze worden hem toegelicht door voormalige grensbewakers.

De route die hij volgt is de ‘colonneweg’, de controlestrook langs het Gordijn waar de bewakers dag en nacht patrouilleerden. Het Gordijn was een hek met poorten, door De Boose de poorten van Schlaraffia genoemd (Duits voor Luilekkerland). Aan welke kant het paradijs zich bevond, blijft een open vraag. De Booses gesprekspartners en literaire reisgenoten hebben hierover heel uiteenlopende meningen. Tijdens De Booses wandeling langs de eindeloze colonneweg krijgt de toekomst van Europa een gezicht. De geschiedenis is niet voorbij. Ze is net begonnen.

In dit meeslepende boek van een gepassioneerd reiziger betoont De Boose zich een meester in het combineren van geschiedenis met reportage.

Grensganger won de Henriette Roland Holst-prijs 2008.