In oktober 2016 duwde de autoritaire president van Tadzjikistan, Emomali Rachmon, met een bulldozer een hoop stenen in de rivier Vachsj. Hiermee gaf hij een doorstart aan de bouw van de Rogundam die al begon in 1976. Rogun moet met 335 meter de hoogste dam ter wereld worden en de grootste waterkrachtcentrale van Centraal-Azië. Een straffe prestatie voor het armste land van de regio.
Hoe is dat mogelijk? Wat is de invloed van zo’n immens project op het bergachtige land? Zal de gewone Tadzjiek profiteren van goedkopere elektriciteit uit waterkracht? Met die vragen begon het onderzoek dat uiteindelijk een inkijk geeft in de werking van het land.
Voor Rachmon, die al bijna een kwarteeuw stevig in het zadel zit, vormt Rogun het paradepaardje van zijn beleid. Tegelijkertijd staat de dam symbool voor wat er misloopt in het buurland van China en Afghanistan: corruptie, nepotisme en een onderdrukte bevolking.
