2018-03-23

Veertien jaar geleden beviel Karen* van een dochter. Een meisje zoals andere meisjes, maar met een Y-chromosoom, zo omschrijft Karen het zelf. Dit Y-chromosoom zorgde ervoor dat haar dochter testikels ontwikkelde tijdens de zwangerschap. Haar lichaam was ongevoelig voor het testosteron dat de testikels produceren, waardoor ze zich wel verder ontwikkelde als meisje.

“Voor mij is dit geen politiek spel, het gaat hier om mijn lieve, geweldige dochter”

Toevallig wist Karen dat zoiets wel eens gebeurt. Ze zag kort voor de bevalling een documentaire over kinderen die geboren werden met een variatie in de sekse-karakteristieken. Ze schrok toen al van het gebrek aan specifieke ondersteuning voor ouders van deze kinderen. Na de geboorte van haar eigen kind ervaarde ze het in de praktijk.

Bijna twee procent van de bevolking (evenveel als het aantal roodharigen ter wereld) wordt geboren met een variatie in de sekse-karakteristieken. Het zijn kinderen met andere chromosomen, reproductieve organen, geslachtsklieren of genitaliën dan wat typisch verwacht wordt voor jongens of meisjes. Hoe worden ouders en kind opgevangen als er een baby geboren wordt met intersekse in Vlaanderen? Moeder Karen, onderzoekers Dr. Joz Motmans en Dr. Nina Callens, beiden verbonden aan de UGent, Piet Hoebeke, kinderuroloog en professor Urologie aan de Universiteit Gent, en politica Ann Brusseel leggen de belangrijkste zorg- en sociale uitdagingen in Vlaanderen bloot.

Selma Franssen

Selma Franssen is freelance journalist.