Al sinds 1956 is het stoffelijke overschot van de in 1946 gefusilleerde NSB-leider Anton Mussert spoorloos. Een rondgang in extreemrechtse kringen in Vlaanderen werpt voor het eerst enig licht op dit mysterie. Militanten van de verboden militie VMO zeggen dat ze Mussert hebben herbegraven in gewijde Vlaamse grond. Freelance journalist Hans van Scharen beschrijft de bizarre geschiedenis van 'Operatie Wolfsangel'.
Bert Eriksson, ex-leider van de verboden paramilitaire en extreemrechtse organisatie VMO (Vlaamse Militanten Orde), inmiddels een oude man, de zeventig gepasseerd, spreekt voor het eerst openlijk over 'Operatie Wolfsangel'. Dat was het embleem dat een speciale garde van NSB-leider Anton Mussert op de mouw van het uniform droeg. Mussert werd in de vroege ochtend van 7 mei 1946 in de Waalsdorpervlakte nabij Den Haag geëxecuteerd als straf voor zijn samenwerking met nazi-Duitsland. Zijn NSB was door het Hitler-regime als enige nationaal-socialistische beweging in Nederland erkend. Na zijn executie werd Mussert samen met enkele andere collaborateurs in een verlaten hoekje van de algemene begraafplaats in Den Haag anoniem en oneervol begraven. Volgens Jan Meyers historicus en Musserts biograaf hebben vier oud-NSB'ers, voormalig Oostfrontstrijders, het lijk van hun leider in de nacht van 16 op 17 juni 1956 opgegraven. Volgens Meyers wilden ze zijn gebeente bewaren voor betere tijden: 'In navolging van de Leider geloofden zij dat eens de dag zou komen waarop de ogen van het volk opengingen en Mussert gerehabiliteerd werd. Dan ook zou er een waardig grafmonument verrijzen.' Volgens zijn bronnen werd het gebeente in een koperen vat bij een van de vier, ergens in de streek het Gooi. Daar stopte het spoor. Via de onthullingen van Eriksson is er nu voor het eerst weer een nieuw spoor. Historicus Jan Meyers noemt de informatie plausibel en wil deze gebruiken voor een hernieuwde nieuwe druk van zijn biografie over Mussert.
PRINT/ONLINE
Operatie Wolfsangel, Knack, 15/12/2004.
