Gesteunde projecten

Een derde van de vrouwen heeft een pensioen van minder dan 750 euro. Dat is weinig, maar hoeft geen probleem te zijn: als je gelukkig getrouwd bent, een lange carrière achter de rug hebt en als koppel het geld kan samenleggen. Maar voor een hele groep vrouwen is dit niet het geval. De babyboomers zijn de eerste generatie die in zo'n grote getale uit de echt scheidden. Daarvoor bleven koppels voor eeuwig samen.

DHAKA - De vrouwen in de Bengalese hoofdstad Dhaka hebben er genoeg van: ze willen over straat kunnen en gaan werken zonder dat mannen hen lastigvallen. En dus organiseren ze maar hun eigen vervoer door het onmogelijk chaotische, dichtslibbende verkeer: een motortaxi met een vrouw aan het stuur. Of ze schaffen zich zelf een motor aan. In het begin als witte raaf met alle tegenkantingen en soms regelrechte aanvallen vandien. Nu steeds talrijker, sluiten ze de rangen, vormen motorclubs en rijden betogingen tegen geweld op vrouwen voor.

MAROKKO - Drie jaar geleden braken in het noorden van Marokko de Hirakprotesten uit. Naar aanleiding van de vreselijke dood van een visverkoper schreeuwden de Riffijnen om goed onderwijs, gezondheidszorg, werk, eerlijke rechtspraak en bestrijding van corruptie. Maar het regime sloeg hard terug, met honderden arrestaties tot gevolg. De kopstukken van de geweldloze Hirakbeweging kregen tot twintig jaar celstraf.

Het project 'Zwarte Wijken' kwam tot stand vanuit de schrijfresidentie van Vlaams-Nederlands huis DeBuren. Terwijl de auteurs door Parijs liepen, werden ze allebei aangetrokken door Château Rouge, een Afrikaanse wijk onmiddellijk achter Montmartre. De positieve kanten, net zoals de worstelingen van de wijk met gentrificatie en criminaliteit, deden hen denken aan die andere Afrikaanse wijk, veel dichter bij huis: Matonge in Brussel. Dat was het begin van een lange zoektocht naar de geschiedenis, de identiteit en de toekomst van zwarte wijken in Europa. 

De vijf Vlaamse universiteiten boekten de voorbije jaren heel wat vooruitgang op het vlak van gendergelijkheid. Toch zou het op dit tempo nog tot 2050 duren voordat er genderevenwicht is onder het academisch personeel. Slechts iets meer dan één op de vier professoren in Vlaanderen is vrouw – terwijl er aan hoogopgeleide vrouwen geen gebrek is.

In het straatarme Mozambique zien jonge vrouwen zich verplicht om hun lichaam te verkopen aan rijkere of blanke mannen. Een algemene wijsheid die het tot cliché heeft geschopt.

 Vlaamse vrouwen met talent en leiderschapskwaliteiten bereiken zelden de top. Journaliste Tine Maenhout onderzoekt samen met tien inspirerende vrouwen die vandaag topposities bekleden waarom dit nog steeds zo is en hoe het naar de toekomst toe beter kan. Ook stellen ze zich de visionaire vraag hoe de wereld eruit zou zien met meer vrouwen op sleutelposities. De resultaten van dit onderzoek verschijnen in een 10-delige interviewreeks in Charlie Magazine en in een reportage voor Knack.be.

Dat de gewone Palestijnen meer dan vijftig jaar de nadelige gevolgen van de Israëlische bezetting ondervinden weet iedereen. Hiervan getuigen de talloze artikelen en reportages die dagelijks het publiek bereiken.

Het uitgangspunt van The Distance Between Us vormt een paar audiocassettetapes die de kunstenaar en fotograaf Jan Locus van een Marokkaanse familie in Molenbeek een aantal jaar geleden overhandigd kreeg.

Het was een spannende nacht voor Myriam en Luc Goffin, in maart 1983. De moeder overste van een weeshuis in Salvador Da Bahia, Brazilië had hen net verteld over de twee kinderen die ze ter adoptie had: de kleine Fabriçio en de net iets oudere en donkerdere Roberto. Ze zou een nacht nadenken over wie van de twee Luc en Myriam mochten adopteren.