Commerciële belangen en winstmotieven bedreigen de journalistiek.
(BRUSSEL, 2112/2007) -- “Journalisten en hoofdredacteurs mogen wel streven naar een ethisch correcte journalistiek, wanneer mediadirecties commercieel voordeel zien in het afglijden naar sensatiejournalistiek (...), kan de Raad daar weinig aan veranderen.” Eén van de enkele bedreigingen voor de Raad uit het onderzoek van de Universiteit Gent, vakgroep Communicatiewetenschappen door Dirk Voorhoof en Ann Braeckman. De Raad voor de Journalistiek bestaat vijf jaar. Het onderzoek schetst de context.
Dirk Voorhoof verduidelijkt: "Een context die meteen ook bewijst hoe belangrijk het is dat de journalistieke sector over een forum beschikt waar deze discussie over de journalistieke ethiek kan gevoerd worden en waar ook de klagers kunnen aankloppen om uiting te geven over hun persoonlijk ongenoegen, groot of klein, ten opzichte van bepaalde journalistieke handelwijzen."
“Het zijn boeiende, maar ook woelige tijden voor de politiek én voor de journalistiek in dit land. Een land waarin de voormalige Vlaamse Minister-president Yves Leterme de Franstalige openbare omroep RTBF vergelijkt met de Rwandese haatzender Radio Mille Collines. De rechtbank te Brugge veroordeeldt senator Jean-Marie Dedecker voor een aantal uitspraken op Actua-TV over dopinggebruik in de wielersport. En schouder aan schouder trekken het Vlaams Belang en de Liga voor de Mensrechten naar het Grondwettelijk Hof om de vernietiging te eisen van een reeks bepalingen uit de recent gewijzigde antiracismewet, omdat deze wet de bijl zou zetten in de vrijheid van het politieke debat. Niet enkel rechters en politici worstelen met de vraag waar zich de limieten bevinden van de expressievrijheid of de vrijheid van meningsuiting. Sterker zelfs, een sector waar die grenzen nog vager en onduidelijker zijn is die van de journalistiek. Was het journalistiek verantwoord om de koninklijke nota van Jean-Luc Dehaene met het beruchte zinnetje “Quid NV-A?” via foto-shopping uit te vergroten? Ja dus. Kan het eigenlijk wel dat een weekblad, TV-Familie, blootfoto’s uit de privé-sfeer publiceert van een televisiepresentatrice? Volgens een bevriend weekblad was dit er duidelijk over, al lijkt de verontwaardiging op de cover van Dag Allemaal minstens wat dubbelzinnig. "
Uit het onderzoek dat de Raad voor de journalistiek liet uitvoeren komt het volgende aan bod: lost de Raad de verwachtingen in? Komt de Raad tegemoet aan de doelstellingen die dit orgaan van zelfregulering in de journalistiek zichzelf heeft opgelegd? Dirk Voorhoof richtte zich vooral op de werking en de beslissingen van de Raad. Ann Braeckman deed een bevraging bij zowel de hoofdredacteurs als bij de klagers.
Zie F. VOETS en D. VOORHOOF (eds.), Vijf jaar Raad. Een balans, Brussel, 2007. Voor meer informatie, ga naar www.rvdj.be
Zie D. VOORHOOF “Vijf jaar Raad voor de Journalistiek” De Juristenkrant 2007/160
Wat doet de Raad voor de Journalistiek? (Bron: Dirk Voorhoof) Geen sancties, geen schadevergoedingen. Wel de openbaarheid van de beslissing |