Neem bijvoorbeeld Nuuk in Groenland, waar het opwarmende klimaat onverwacht de teelt van gewassen mogelijk heeft gemaakt. Dan is er Duluth in Noord-Amerika, naast een groot meer, waardoor het ongevoelig is voor extreme temperatuurschommelingen en een zekere watertoevoer heeft, waardoor het een klimaatveilige locatie is. Ook de Canadese stad Churchill zou een belangrijke havenstad kunnen worden als er door de klimaatverandering een ijsvrije doorgang ontstaat tussen het oosten en het westen.
Er wordt voorspeld dat deze plaatsen steeds aantrekkelijker zullen worden voor klimaatmigranten die hun toevlucht zoeken in de zwaarst getroffen gebieden. Deze locaties bieden een relatief veiligere omgeving in het licht van het veranderende klimaat.
De meeste klimaatveilige locaties liggen boven de 45e breedtegraad noord en omvatten landen als Canada, Ierland, IJsland en Groenland.
Mijn nieuwe langetermijnproject werpt licht op klimaatveilige toevluchtsoorden. Ik wil weten: Wat zijn de huidige omstandigheden in deze steden? Wie zijn de klimaatmigranten die er al zijn en voor welke uitdagingen staan zij? Hoe beginnen deze veranderingen het sociale weefsel van deze gemeenschappen te veranderen, hoe zien de huidige bewoners deze transformaties? En het belangrijkste: hoe ziet de toekomst eruit?
Foto's: © Ilvy Njiokiktjien
