Sinds eind 1999 komt van Seattle tot Genua het mediagenieke protest tegen de huidige globalisering volop in beeld. Van Brazilië tot India groeit het verzet, bij landlozen die massaal grond bezetten, bij miljoenen boeren die genoeg hebben van de almacht van zaad-en pesticidenmultinationals.
Wat al deze mensen drijft is scepsis over de huidige globale economie, scepsis over een wereld waar de economie voorrang krijgt op de mens, waar de welvaart steeds ongelijker verdeeld raakt, waar mensenrechten in de verdrukking komen, waar de ecologische ravages onvoorstelbaar groot zijn en waar de besluitvorming over dat alles door multinationale ondernemingen, door de rijkste landen en door enkele internationale organisaties veelal in het geheim en ondemocratisch verloopt.
Antiglobaliseringsbeweging is haar naam geworden, eigenlijk volkomen onterecht. Want deze beweging is naarstig op zoek naar alternatieven voor deze globalisering en het allesoverheersende vrije marktdenken. Dat is zeker zo eind januari 2001 wanneer duizenden mensen uit alle hoeken van de wereld zich verzamelen in het Braziliaanse Porto Alegre voor het eerste Wereld Sociaal Forum onder het motto 'Een andere wereld is mogelijk'.
Dit nieuwe Forum profileert zich heel bewust als de tegenhanger van het jaarlijkse Wereld Economisch Forum in het Zwitserse Davos en wil een economie in dienst van de mens en niet andersom. Porto Alegre wil een ontmoetingsplaats zijn voor alternatieven die ook mensenrechten, sociale rechtvaardigheid en duurzame ontwikkeling kunnen realiseren. Het wil er de aandacht van de internationale publieke opinie op vestigen en kans bieden om allianties te smeden tussen sociale bewegingen, vakbonden en NGO’s.
Dirk Barrez was aanwezig in Porto Alegro. Hij had er tientallen gesprekken met zo verscheiden mensen als Naomi Klein, Walden Bello, Ignacio Ramonet, Aminata Traore, Joao Stedile, Riccardo Petrella, Shalmali Guttal, Bernard Cassen, Muchtar Pakpahan, Harlem Desir, Sylvia Borren en vele anderen. Met als leidraad, wat loopt er fout met de huidige globalisering? En waar moet het met onze wereld naartoe? Hoe best welvaart voortbrengen en hoe die verdelen? Wat is de rol van de politiek? En wat moet de samenleving doen? En misschien wel de meest cruciale vraag van allemaal: is Porto Alegro de geboorte van een mondiale sociale beweging die zo sterk kan worden dat de maatschappelijke krachtsverhoudingen in haar voordeel kantelen en zij die veelzijdige utopie van een nieuwe wereld kan realiseren?
