Pack of the European grey wolves in the Animal Park of the Monts de Gueret The Wolves of Chabrières
© Chris Oxford via Wikimedia Commons

BRUSSEL - In heel Europa groeit de wolvenpopulatie, maar ook de weerstand. Tussen de cijfers, de politiek en het publieke debat dreigt de wetenschap onder te sneeuwen. Een nauwkeurige monitoring van de dieren is cruciaal: niet alleen om ze te tellen, maar ook om te begrijpen hoe bescherming werkt.

Op een koude winterdag arriveert Nuka in het opvangcentrum van The Wolf Conservation Association in het zuidoosten van België. De jonge wolf was vier maanden oud toen hij alleen aangetroffen werd in Beieren. Wat er met zijn roedel gebeurde, dat weet niemand.

Zelfs in Duitsland, bekend om zijn strikte natuurmonitoring, kunnen dieren verdwijnen zonder spoor. Het toont aan hoe cruciaal betrouwbare monitoring is. Want zonder harde gegevens over aantallen en oorzaken van sterfte blijft bescherming een gok. Toch vormt die onzekerheid een scherp contrast met het bredere succesverhaal van de soort. De wolf geldt immers als het grootste herstelproject van de Europese natuurbescherming. In 2023 werd de populatie geschat op zo’n 23.000 dieren, een stijging van 35 procent sinds 2016.

Vooral in Centraal-Europa en de Alpen groeiden de aantallen spectaculair. Biologen spreken van ecologisch herstel, maar op het platteland groeit de weerstand. Voor veehouders en jagers is de terugkeer van de wolf niet zozeer een ecologische, maar wel een economische en politieke kwestie. Ook in Vlaanderen laait de discussie rond de terugkeer van de wolf weer op. Zowel minister van Dierenwelzijn Ben Weyts (N-VA) als minister van Landbouw en Omgeving Jo Brouns (CD&V) pleiten voor meer ‘flexibiliteit’ in het beheer, terwijl het aantal dieren nog beperkt blijft.

Wolvin Emma zwerft in het grensgebied van de Kalmthoutse Heide, en de Limburgse Noëlla vormt samen met haar welpen de bekendste roedel van Vlaanderen. Vader Maurice overleefde vermoedelijk een aanval op een springpaard niet. Maar de zeven welpen zijn, voor zover bekend, in goede gezondheid. Dat weten we dankzij de systematische opvolging door het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek (INBO).

Sinds de EU de beschermingsstatus van de wolf verlaagde van strikt beschermd naar beschermd, kreeg monitoring een nieuwe strategische betekenis. Niet langer gaat het enkel om ecologische kennis, maar om bestuurlijke macht: wie de cijfers aanlevert, bepaalt de grenzen van het beheer en dus indirect ook van de jacht

Ondersteund
€7.000 toegekend op 13/06/2025
ID:
SCI/2025/058

Publicatie

PRINT

  • Wolven onder druk, EOS, 18/12/2025
  • „Schießen, schaufeln, schweigen“, Falter, 18/12/2025

LANDEN

  • EU

Teamleden