BRUSSEL - Vijftig jaar is ze, Marina Verhoeven, en ze mag ze zich trots winnares noemen van de Vlaamse Scriptieprijs. In het kader van levenslang leren kan dat tellen als statement. “We hebben gesmuld van deze scriptie”, aldus de jury, bestaande uit onder andere Marc Reynebeau en Phara De Aguirre.
In de zomer van 1681 reist Jean-François Regnard, een jonge, welgestelde Fransman, naar Lapland en hij laat ons een verslag na van die reis. Daarin beschrijft hij het land en vooral de cultuur van zijn bewoners, de Samen. Het is grof, het is racistisch, het druist volledig in tegen de politieke correctheid die vandaag het debat over multiculturaliteit beheerst. Maar het is tegelijk ongelofelijk fascinerend en onmiskenbaar ironisch.
Die tegenstelling maakte dit reisverslag tot de ideale vertaaluitdaging voor mijn scriptie.”, aldus Marina, “Hoe meer ik me verdiepte in de schrijver en zijn tijd, hoe duidelijker het werd dat zijn minachting voor de Samen, of “de lappen” niet beoordeeld konden worden met de maatstaven van vandaag. Sterker nog: in het 17e eeuwse reisverslag, schuilt een vooruitstrevende maatschappijkritiek op de Franse cultuur ten tijde van liberalisering.” Door Marina’s fijngevoeligheid voor deze gelaagdheid en haar inspirerende vertelstijl, oversteeg deze scriptie voor de jury de traditionele hindernissen waar vertalers mee te maken krijgen.
Van maatschappelijk werk tot vertaler
Marina haalde haar eerste diploma – maatschappelijk werk – op de 'normale' afstudeerleeftijd en een paar jaar later ging ze naar de bibliotheekschool. Ze vond werk in de openbare bibliotheek van Antwerpen en daar werkt ze nog steeds. Na zeventien jaar in de bib, nam Marina tijdskrediet om weer te gaan studeren, geïnspireerd door een enthousiaste leraar Spaans. "Vertalen is wat ik wilde doen", aldus Marina. Sinds juli dit jaar mag ze zich Master in het Vertalen noemen én schopt ze het met haar scriptie “À la rencontre de l'Autre d'autrefois : le Voyage de Laponie (1681) de Jean-François Regnard. Traduction partielle en néerlandais et étude sur la théorie et la pratique de l'altérité culturelle en traduction” tot winnaar van de Vlaamse Scriptieprijs. Voor het eerst in de geschiedenis wordt een scriptie van een hogeschool bekroond. Marina schreef haar scriptie aan de Artesis Hogeschool Antwerpen, onder het promotorschap van professor Kris Peeters.
De prestigieuze Vlaamse Scriptieprijs werd gisterenavond uitgereikt in het Paleis der Academieën te Brussel door Vlaams parlementsvoorzitter Jan Peumans. Presentator Sven Speybrouck leidde de aanwezigen tijdens dit multimediale en avant-gardistische event door de digitale wereld van de toekomst. Er passeerden robots, een derde internetrevolutie werd aangekondigd en in de imposante ruimtes van de Academie vond een eendaagse tentoonstelling beeldende kunst rond digitale media plaats.
Lees de volledige scriptie hier.
Eos, Agoria –en Klasseprijs
Ook Nick Van den Broeck (UAntwerpen), Sofie Thijs (UHasselt) en Koen de Couck (UGent) vielen in de prijzen met respectievelijk de Agoria, de Eos –en de Klasseprijs. Koen De Couck (synopsis en scriptie) schreef zijn scriptie over het webgedrag van Vlaamse twaalf- en zestienjarigen. Hij formuleert aanbevelingen om de onderzoekscompetenties van jongeren op het web vroeg genoeg op te volgen en de kritische houding bij leerlingen aan te scherpen. Nick Vandenbroeck (synopsis en scriptie) kaapte de Agoriaprijs weg met zijn studie over nanodeeltjes op zonnepanelen en Sofie Thijs (synopsis en scriptie) won de Eosprijs met een scriptie over de duurzame sanering van bodems, vervuild door explosieven.
Scriptie vzw ijvert al sinds 2002 voor de promotie van het werk van jonge wetenschappers. Ze wijst studenten hierbij op de mogelijkheden van een carrière als wetenschapsjournalist en vormt een brug tussen de academische wereld en de arbeidsmarkt.
