Sinds zes maanden volgt Michael De Cock - met de steun van het Fonds Pascal Decroos - het leven van een vijftal asielzoekers op de voet. Hij volgt hun dossier, praat met hen over hun verwachtingen, hun alledaagse beslommeringen, hun aanpassingsproblemen, hun dromen, hun stil verdriet. Vanaf januari 2004 trekt hij in de laadbak van een vrachtwagen met de monoloog 'Saw it on television/ DIDN'T UNDERSTAND' van Tongeren naar Diksmuide om fragmenten uit zijn interviews en dagboekfragementen van vluchtelingen te vertolken. Ondertussen werkt hij ook aan een boek waarin hij zijn zoektocht beschrijft.
Voor het schrijven van zijn theaterstuk ‘Saw it on television/DIDN’T UNDERSTAND’ dat in 2004 overal in Vlaanderen wordt opgevoerd interviewde de jonge theatermaker Michael De Cock jarenlang vluchtelingen. Aanvankelijk had hij een clichébeeld van deze mensen: ‘Het soort dat je af en toe – dood of levend – ook op het journaal ziet. Een echte vluchteling, daar was ik wel zeker van, is in de laadbak van een vrachtwagen naar hier gekomen. Het vliegtuig is voor watjes.’
Maar gaandeweg wint hij het vertrouwen van zijn gesprekspartners en ontdekt hij onthullende en onthutsende levensverhalen. Wat begint met een paar portretten wordt al gauw veel meer. Intensief volgt Michael ‘zijn’ vluchtelingen in hun doen en laten: het leven in het asielcentrum, op bezoek bij hun advocaat, hun kleine problemen, hun groot verdriet… In het begin is hij een bevoorrechte getuige, naar het einde toe wordt hij meer en meer een metgezel, zelfs een bondgenoot.
