CAÏRO - Dit jaar treedt Egypte op als gastland voor de internationale klimaattop COP27. Een Afrikaanse primeur van symbolisch belang, maar internationale organisaties als Amnesty International wijzen op de ernstige misbruiken in de Egyptische gevangenissen. Zij zien het Egyptische voorzitterschap als een poging om het imago van het regime op te poetsen voor de internationale gemeenschap.
MO* richtte zijn blik wél op de mensenrechtensituatie in Egypte en onderzocht de situatie van politieke gevangenen en hun families.
Sinds generaal Abdel Fattah el-Sisi in 2014 de macht greep, is het aantal politieke gevangenen in Egypte gestegen tot zo’n 60.000. Al-Sisi’s arrestatiegolven hebben Egypte veranderd in een land van uiteengescheurde families. De omstandigheden in de cellen zijn mensonterend. De arrestaties zijn ook een vloek voor de betrokken gezinnen. Zij betalen torenhoge sommen om hun familieleden in de gevangenis op te zoeken en hen te voorzien van medicijnen en andere basisbehoeftes. Vaak is het onduidelijk hoelang een geliefde in de gevangenis blijft. Ook staat het recht van de gevangene op communicatie met de buitenwereld al jaren onder druk.
Toch blijven veel getroffen gezinnen niet bij de pakken zitten. Ze verenigen zich op sociale media om in de levensbehoeftes van de gedetineerden te voorzien en om brieven voorbij de gevangenispoorten te smokkelen. Hun roep om gerechtigheid overstijgt de landsgrenzen. De Egyptische diaspora en mensenrechtenorganisaties slaan overal ter wereld, ook in België, de handen in elkaar om de vrijlating van de politieke gevangenen te eisen. Maar internationale diplomaten knijpen vaak een oogje dicht voor de mensenrechtensituatie in Egypte, in ruil voor een strikt grensbeleid en lucratieve handelscontracten.
Ook Belgische bedrijven hebben heel wat in de pap te brokken in Egypte. Zo zijn er de baggerwerken van Jan De Nul in het Suezkanaal en de bouw aan het nieuwe Groot Egyptisch Museum door het Belgische aannemersbedrijf BESIX.
U vindt het artikel Aan de andere kant van de tralies: de gebroken families van al-Sisi's Egypte vanaf 4 november op mo.be/EgyptischeGevangenissen
2) disclaimer
Dit artikel behandelt een erg gevoelig onderwerp. Het getuigt van moed dat de personen die in het artikel aan bod komen zich daarover willen uitspreken. Velen van hen wonen niet langer in Egypte en zijn niet van plan terug te keren zolang president al-Sisi aan de macht is. Wie nog wel in het land woont en heeft getuigd, zoals de leden van de familie Seif, Eida Seif al-Dawla en Mohamed Lotfi, lijken hun lot als lid van van de vervolgde oppositie te hebben aanvaard. Opsluiting hangt als een zwaard van Damocles boven hun hoofd. Het enige waar zij op kunnen hopen is dat hun netwerk het regime afschrikt, uit angst voor een internationaal schandaal.
Mijn Belgische paspoort biedt me een geprivilegieerde bescherming. Toch zou het publiceren van mijn naam waarschijnlijk tot mijn verbanning uit Egypte leiden, een land en samenleving waarvan ik ben gaan houden. Daarom heb ik besloten om anoniem te blijven. Ik ben echter te allen tijde bereid om verantwoording af te leggen voor dit onderzoek via de redactie van MO*.
Illustratie: ©Shalabeyya
ONLINE
- Aan de andere kant van de tralies: de gebroken families van al-Sisi's Egypte, MO.be, 04/11/2022.
- On the other side of the bars: the broken families of el-Sisi's Egypt, MO.be, 04/11/2022.
- De l'autre côté des barreaux: les familles brisées de l'Égypte d'Al-Sisi, MO.be, 04/11/2022.
- الجانب الآخر من القضبان - العائلات المُحطَّمة في مصر-السيسي, MO.be, 04/11/2022.
- Al otro lado de los barrotes: las familias rotas del Egipto de al-Sisi, MO.be, 04/11/2022.
