WARSCHAU - Polen wordt per 1 juli voor zes maanden voorzitter van de EU. Johan de Boose onderzoekt hoe het land er momenteel op cultureel gebied voorstaat.
Vanaf 1 juli gaat Polen de EU een half jaar lang voorzitten. Het voorzitterschap heeft vooral een ceremoniële en een culturele functie. Op het Europese beleid – voor zover dat überhaupt noemenswaardige slagkracht bezit – zal Polen nauwelijks wegen, maar de voorzitter kan wel een bijdrage leveren aan de perceptie van zijn land. Polen paradeert even op het continentale podium. Dat er in het geval van Polen een en ander mis is met de perceptie, en dat de voorzitter zich daar terdege bewust van is, blijkt uit de tweedelige reportage van Johan de Boose, tijdens de afgelopen weken gemaakt op een rondreis door diverse Poolse provincies.
Vergeet alle clichés die men u over Polen vertelt. Beeld u een land in het hart van Europa in. Het is door een even zegerijke als gekrenkte geschiedenis heen gebroken en verbaast zich nu over zichzelf. De taal waarin men er de weg wijst, klinkt reeds als poëzie. Het ligt aan een zee, waarop nog negen andere landen uitkijken en waarin naar verluidt de oudste tranen ter wereld te vinden zijn: hars. Het strekt zich uit op de voet van de Karpaten. In het midden is het net zo vlak als de lage landen. In het westen gloeien miljoenen jaren oude, sensuele vulkanen. In het oosten gaat het op in een steppe. Het heeft het best bewaarde oerbos van Europa, de oksel van ons continent. In de moderne tijd zijn in dit land kunstenaars en wetenschappers geboren die zich konden meten met de grootsten der aarde. Helaas sluimert er achter al het vernuft en het natuurschoon ook een pijnlijke geschiedenis van bezetting, oorlog en dictatuur. Polen is ooit Gods speeltuin genoemd, maar tevens de dansvloer van de duivel.
TIJDSCHRIFT
