PUERTO BAQUERIZO MORENO - Een visuele documentatie van de menselijke geschiedenis van Galápagos en de eerste bewoners, die getuige waren van de ontwikkeling van de vorige eeuw.
Op 18-jarige leeftijd reisde Charlotte Schmitz voor het eerst naar de Galápagoseilanden. Voordat ze op reis ging, had ze beelden van de leguanen en het kristalheldere water in haar hoofd; de eilanden worden tenslotte nog steeds beschouwd als de laatste archipel van de dinosauriërs, een natuurlijk erfgoed van de mensheid. Bij aankomst dacht ze vooral aan de bewoners. Wat doet het leven op zulke afgelegen eilanden met een mens? En hoe zijn ze daar terechtgekomen?
Tien jaar later keerde ze als fotograaf terug naar de eilanden en begon ze te praten met de getuigen van de jonge nederzettingsgeschiedenis. De eerste mensen verhuisden pas zo'n 150 jaar geleden naar de eilanden en vandaag de dag wonen er ongeveer 25.000 mensen op Galápagos en komen er jaarlijks meer dan een kwart miljoen bezoekers. Daarvoor werd de archipel tijdelijk gebruikt door piraten, walvisjagers en wetenschappers.
In haar fotografisch werk heeft ze ongeveer 70 mensen geportretteerd waaronder de eerste kolonisten van de Galápagoseilanden of hun directe afstammelingen. ze heeft bewust geen klassieke reportage over de mensen gemaakt; het is de bedoeling dat ze visueel verweven worden met de natuur en de andere beelden. Daarnaast zijn er foto's uit persoonlijke archieven, documentaire foto's van de natuur, wilde dieren en de ecologische veranderingen van het eiland.
PRINT/ONLINE
- De mens, een onderbelichte diersoort op Galapagos, De Volkskrant, 10/07/2024.
- Galapagosinseln: Paradies mit Hindernissen, die Zeit, 22/05/2024.
VIDEO
